روایی و پایایی آنالیز سه بعدی کست دندانی توسط دستگاه اسکنر لیزری در مقایسه با روش دستی□

سابقه و هدف: جهت رسیدن به تشخیص صحیح در مورد یک بیمار ارتودنسی باید اندازه‌گیری‌ها و آنالیزهای متفاوتی بر روی کست انجام شوند. در حال حاضر، با توجه به رویکرد مطب بدون کاغذ، نرم‌افزارها و روش‌های سه‌بعدی متنوعی در دسترس دندانپزشکان قرار گرفته‌اند که به صورت مجازی کست‌های دندانی را نگاهداری کرده، اندازه‌گیری‌های لازم را بر روی آنها انجام می‌دهند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دقت سیستم طراحی شده اسکنر لیزری برای اندازه‌گیری عرض مزیودیستال دندان‌ها بر روی کست دندانی با روش مرسوم دستی بود. مواد و روشها: در این مطالعه تشخیصی، با استفاده از دنتیک، 20 مدل دندانی بالا و پایین که نشان‌دهنده انواع مال‌اکلوژن بودند، چیده شدند. قالب‌گیری به وسیله آلژینات از این مدل‌ها انجام شده، 20 کست گچی تهیه شدند. کست‌های گچی توسط دستگاه لیزری اسکن شده، اندازه‌گیری‌ها در محیط نرم‌افزاری انجام گرفتند. استاندارد طلایی، اندازه‌گیری عرض دنتیک‌ها به وسیله کولیس قبل از چیدن دندان‌ها بود. عرض مزیودیستال دندان‌ها بر روی کست گچی با کولیس دیجیتال نیز اندازه‌گیری شد. مقایسه عرض مزیودیستال دندان‌ها در مدل اسکن شده و روش دستی با استاندارد طلایی با استفاده از تست F صورت گرفت و ضریب اعتبار اندازه‌گیری با استفاده از ICC و دالبرگ بدست آمد.یافته‌ها: ضریب اعتبار بین اندازه‌گیری‌ها با اسکن سه بعدی و استاندارد طلایی در مجموع عرض دندان‌ها (پره‌مولر تا پره‌مولر) 914/0 و میانگین اختلاف اندازه‌گیری‌ها در روش لیزری با استاندارد طلایی mm 7/1 و در روش دستی و طلایی mm34/0 بود. در بیشتر اندازه‌گیری‌ها اختلاف آماری معنی‌داری بین دو روش گزارش شد(05/0Pنتیجه‌گیری: دقت سیستم اسکن لیزری در این مطالعه از لحاظ بالینی قابل قبول و در حد مطالعات دیگر بود، اما این دقت جهت کارآیی تحقیقاتی مناسب نیست و تمهیدات لازم جهت افزایش دقت باید بکار رود. با توجه به مزایای روش‌های کامپیوتری در آینده این روش‌ها به استاندارد بالینی درمان ارتودنسی تبدیل می‌شوند.